Adı : Önce Ekmek
Yazar : Orhan Kemal
Çeviren : -
Sayfa : 110
Yayınevi : Everest
Baskı : 7. Baskı
Fiyat : 7,00 TL
* İstanbul'un baharı yoktur!
İstanbul'da on iki ayın yarısı kış, yarısı yazdır. Bahar, çokluk kış ortalarına serpişmiş yazdan kalma harikulade aydınlık, sımsıcaktır; karakışın ortasında, karanlıklarda çakan şimşekler gibi bir an gelir, ertesi gün bu bir anlık mutluluğun öcünü almak istercesine, daha karanlık, daha gümbürtülü, daha sırılsıklam günler birbirini kovalamaya başlar
İstanbul'un baharı yoktur!
sf. 8
* Ufak tefek, kara kuru bir adam. İçine kapanmış, iyicene kapanmış içine. Dünyaya, insanlara, insanların çeşitli taşıtlar akan caddelerine, caddelerin kıyılarındaki irili ufaklı evlere, dükkanlara, mağazalara, apartmanlara küsmüş.
sf. 30
* Eskiden ne iyi tramvaylar vardı. Ne diye kaldırmışlardı sanki tramvayları? Mangır nanay mı? Tırıl mısın? İşin acele mi?Atla bu kapıdan; biletçi gelirken in, bekle arkadan gelecek tramvayı, daha olmazsa asıl ardına. Biletçi mi geldi? Elin acırsa salıver kendini yere. Otobüsler bir bela.
sf. 34
* ''Çayın taze mi?''
''Ayıp ettin. Parmağımı kestim, demliğe doldurdum az önce!''
sf. 39
* Aklı başına gelmiş, kafasından akranları, sesleri çatlak çatlak anaç karılar geçmişti.
sf. 40
* ''Siyasal bilgileri bitirmiş mi?''
''Ne bileyim yahu? Bizim mahallenin bütün kızları bitiyor ona!''
sf. 49
* Karşılıklı çaylarını içerken pek konuşmuyorlardı. Otuz yılı çoktan aşmış evliliklerinde konuşacakları kadar konuşmuşlardı. Konuşacak önemli neleri kalmıştı?
sf. 67
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder